Schaduwliefde

 
 

Dönci Bánki verdiepte zich in het leven achter de façade van het bordeel. Hij bekeek films, bezocht musea, las boeken, sprak met prostituees, observeerde, bleef observeren, en bedacht een voorstelling waarin hij op zoek gaat naar offers van liefde die in het bordeel worden gebracht. Een wereld op zich, die met veel geheimzinnigheid en rituelen is omgeven. Als fysiek theatermaker heeft Bánki een fijn oog voor bewegingstaal, van de vrouwen die in het bordeel werken, van de mannen die het bordeel bezoeken. Dönci Bánki: 'Ik kijk nu anders naar mannen, zie ze meer als jagers. Ik kijk ook anders naar vrouwen die in een bordeel werken. Ik zie wat voor offers ze brengen en heb meer respect voor ze. Én ik realiseer me dat ze - naast hun professie - een heel normaal dagelijks leven hebben, studeren, een huishouden runnen. De voorstelling Schaduwliefde is bewegingstheater, een verstild theaterstuk dat inzoemt op het dagelijks leven in een bordeel. Woorden spelen er een ondergeschikte rol, alles draait om de taal van het lichaam.

De titel Schaduwliefde -'vooral een heel mooi woord', aldus Bánki – verwijst naar de donkerte rond het bordeel, naar de obscure kamers met de spiegels. Maar ook naar de speling van licht en donker die in elke relatie te vinden is. Naast de donkerte die om
het bordeel hangt, wil Bánki ook het licht laten zien. Want hoe meer hij zich in deze wereld verdiept, hoe meer hij er ook de lichte kant van ziet.